"MaXXXine", reżyserowany przez Ti Westa, to trzecia odsłona serii, która przyniosła widzom zaskakujące i klimatyczne doświadczenia filmowe. Film należy do gatunku horroru i zanurzony jest w estetyce lat 80., co przyczynia się do stworzenia unikalnej atmosfery, która oddaje hołd klasykom kina grozy, zwłaszcza tym z nurtu giallo. Maxine Minx, grana przez Mię Goth, jako jedyna ocalała po wcześniejszych przerażających wydarzeniach, kontynuuje swoją podróż ku realizacji aktorskich ambicji w Los Angeles. Historia zaczyna się, gdy Maxine przybywa do Hollywood, aby spełnić swoje marzenie o byciu słynną aktorką. Jednak jej plany zostają skomplikowane, gdy w mieście pojawia się tajemniczy morderca, polujący na gwiazdy filmowe. W miarę jak liczba ofiar rośnie, Maxine musi zmierzyć się z mrocznymi tajemnicami swojej przeszłości, które w nieoczekiwany sposób zaczynają wypływać na powierzchnię. Widok na Hollywood oczami lat 80. jest zarówno mroczny, jak i kolorowy, co podkreślają świetne zdjęcia i sposób pracy kamery, które zasługują na szczególną uwagę. Estetyka filmu czerpie z tandetnych horrorów z lat 70., nadając im nowe, świeże brzmienie i sprawiając, że stają się wizualnie piękne. Muzyka doskonale dopełnia tła fabularnego, tworząc napięcie i podkreślając emocje płynące z ekranu. Mia Goth wyróżnia się swoją rolą, a jej postać można by wręcz uznać za oscarowy materiał, gdyby tylko akademia częściej doceniała horrory. Kapitalna atmosfera lat 80. w pełni oddaje hołd filmom giallo, co czyni "MaXXXine" wyjątkowym doświadczeniem filmowym. Jednak nie obyło się bez pewnych zgrzytów – trzeci akt filmu może rozczarować, zwłaszcza pod względem wprowadzenia postaci zabójcy, który zdaniem niektórych widzów nie do końca spełnił oczekiwania. "MaXXXine" to zakończenie trylogii, które mimo pewnych niedociągnięć, dostarcza wielu niezapomnianych wrażeń. Jest to film, który z pewnością przyciągnie zarówno miłośników poprzednich części ("Pearl" i "X"), jak i nowych widzów, którzy cenią sobie mroczne, pełne napięcia historie z kapitalnie wykreowaną atmosferą. Jeśli jesteś fanem horrorów z lat 70. i 80., film ten jest zdecydowanie wart uwagi. Jednak osoby, które nie są zaznajomione z kinem giallo, mogą nie do końca docenić wszystkie niuanse i odniesienia, które czyni ten film wyjątkowym.